Dolfijnen zijn de vriendelijkste van alle zeedieren, een favoriet voor foto-ops en parken met maritiem thema. Ze zijn een wijdverspreide en diverse groep waterzoogdieren, behorend tot de orde Cetacea (hetzelfde als walvissen). Er zijn 40 bestaande soorten dolfijnen die in oceanen en rivieren leven. De meest voorkomende soorten in het Caribisch gebied zijn de Atlantische bottlenose en de Atlantische gevlekte dolfijn.
Sosua Beach Visitors: Dolphins
Sosua Beach Visitors: Dolphins.Distributie
De Atlantische gevlekte dolfijn is endemisch in de gematigde en tropische gebieden van de Atlantische Oceaan, inclusief het Caribisch gebied. Ongeveer 20 jaar geleden waren er slechts ongeveer 80 dolfijnen op de Bahama's. Nu zijn er bijna 200 dolfijnen te vinden. Vanwege hun vergelijkbare uiterlijk als andere dolfijnen in hun verspreidingsgebied, is het moeilijk om zeker te zijn van de populatie van de Atlantische gevlekte dolfijnen.
Een conservatieve schatting is ongeveer 100.000 individuen. De tuimelaar leeft ook in warme oceanen en tropische zeeën. Af en toe zien strandbezoekers in Sosua een groep dolfijnen die Sosua Bay binnenkomen en heel dicht bij het strand komen.
Menselijke interactie
De soort toont soms nieuwsgierigheid naar mensen in of nabij water. Het is bekend dat ze gewonde duikers redden door ze naar de oppervlakte te brengen. Ze doen hetzelfde om gewonde leden van hun eigen soort te helpen. Er is een rapport uit Nieuw-Zeeland waarin wordt beschreven hoe een interventie van een dolfijn vier strandwachten hielp die werden benaderd door een grote witte haai.
De dolfijnen hoedden de zwemmers 40 minuten samen terwijl ze naar de kust zwommen, waardoor de haai niet kon aanvallen. In mariene – themaparken zwemmen mensen met dolfijnen, hoewel deze praktijk voor sommige mensen bezorgdheid oproept voor de soort vanwege stress voor de dieren in gevangenschap.
Voedingsgewoonten
Dolfijnen eten vis als belangrijkste item in hun dieet. Ze eten ook weekdieren, garnalen, inktvis en inktvis. Ze eten ongeveer 22 pond vis per dag. Ze werken samen om te jagen wanneer ze een school vis vinden en hoeden ze naar de kust om de oogst te maximaliseren. Ze kunnen ook alleen jagen en bodembewoners aanvallen.
Reproductie
Dolfijnen hebben genitale spleten aan de onderkant van hun lichaam. Mannetjes kunnen zich terugtrekken en hun penis door deze spleet verbergen. De spleet van het vrouwtje herbergt haar vagina en anus. Dit vermogen om hun voortplantingsorganen op te bergen, zorgt voor maximale hydrodynamica. Tijdens het broedseizoen strijden mannen om toegang tot vrouwen. Paring vindt plaats van buik tot buik.
Dolfijnen hebben een draagtijd van 12 maanden en geboorten kunnen op elk moment van de jaren voorkomen, hoewel pieken optreden in warmermaanden. Meestal een enkel kalf bij de geboorte, en zelden kan er een tweeling zijn. Pasgeboren dolfijnen zijn 2,6-4,6 ft lang en wegen 9-30 kg; Vrouwtjes hebben twee borstspleetjes, elk met één tepel, één aan elke kant van de genitale spleet. Vrouwtjes geslachtsrijp op de leeftijd van 5 – 13, mannen op de leeftijd van 9 – 14. Vrouwtjes planten zich elke 2-6 jaar voort.
Behoud
De tuimelaar wordt niet bedreigd. Hun toekomst is stabiel vanwege hun overvloed en aanpassingsvermogen. De Atlantische gevlekte dolfijn is opgenomen in het Memorandum of Understanding betreffende de instandhouding van de zeekoeien en kleine walvisachtigen van West-Afrika en Macaronesië.
